24 και σήμερα για τις εκλογές. Και το αφήγημα της εκλογής από την πρώτη Κυριακή για τη Δημοτική Αρχή Γκιώνη, συζητιέται ήδη ως ανέκδοτο. Και όχι μόνο στα καφενεία. Την Κυριακή 26 Μαΐου, η δημοτική Αρχή του Γιώργου Γκιώνη, εκτός από τη “μονομαχία” με τους άλλους 7 υποψηφίους δημάρχους, θα έρθει αντιμέτωπη (κυρίως) με τις άνευ μέτρου και αρχών προεκλογικές υποσχέσεις της. Υποσχέσεις που όμως έμειναν τυπωμένες στο προεκλογικό της φυλλάδιο.

Δεν είναι και λίγο να έχεις τυπώσει ένα προεκλογικό φυλλάδιο από το οποίο δεν έχεις υλοποιήσει ούτε καν το 10% των όσων έχεις υποσχεθεί. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως πολιτική απάτη από κάποιον κακεντρεχή. Και σε έναν Δήμο που οι δημότες του δεν έχουν πάθει ομαδικό αλτσχάιμερ, μια τέτοια δημοτική Αρχή θα είχε ήδη μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Όμως, είναι η νοοτροπία του «έλα μωρέ, θα μπορούσε να είναι και χειρότερα» που πρέπει να ηττηθεί στην κάλπη. Γιατί, ο Δήμος Λουτρακίου – Περαχώρας – Αγίων Θεοδώρων, είναι δεδομένο ότι μπορεί καλύτερα, δεν μπορεί απλώς λιγότερο άσχημα.

Πέρα από το τι βλέπει κανείς γύρω του αλλά και τι ακούει για την απερχόμενη δημοτική Αρχή, πρέπει κάποιος να σταθεί και σε όσα ο Γιώργος Γκιώνης και οι υποψήφιοι σύμβουλοί του, υποσχέθηκαν προεκλογικά στις εκλογές του 2014 και δεν εφάρμοσαν για 5,5 ολόκληρα χρόνια.

Πρώτη και κυριότερη, η πεζοδρόμηση της Ελευθερίου Βενιζέλου. Ένα έργο που αποτελούσε την κορωνίδα των προεκλογικών υποσχέσεων, καταγράφηκε στο προεκλογικό φυλλάδιο της Παρέμβασης Πολιτών και φυσικά δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Στο προεκλογικό φυλλάδιο του 2014, αναφέρεται χαρακτηριστικά:

Πεζοδρόμηση της Ελευθερίου Βενιζέλου και δύο καθέτων οδών σε αυτή σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου και κατάλληλες μελέτες που θα εκπονηθούν από Συγκοινωνιολόγους – Πολεοδόμους.

Για να διαβάσει κανείς άλλο ένα πολιτικό ψέμα, αρκεί να πάει λίγες γραμμές παρακάτω:

Αποκατάσταση υπάρχοντος Κτιρίου Φυσικών Λουτρών (Γυάλινο Κτήριο) και μετατροπή του σε Τουριστική Σχολή, σε συνεργασία με τους Τοπικούς Φορείς.

Αρχικά, το μάτι του αναγνώστη, θα σταθεί στην ορθογραφία και στο διαφορετικό τρόπο που γράφεται η λέξη “κτίριο” εντός και εκτός παρένθεσης. Πιθανώς, να παίζει και η παρένθεση το ρόλο της. Σε δεύτερη φάση όμως, θα διαπιστώσει ότι αν περάσει έξω από το συγκεκριμένο κτίριο, δεν θα βρει ούτε ένα φοιτητή της Τουριστικής Σχολής. Γιατί η Τουριστική Σχολή, πολύ απλά, δεν υπάρχει. Και φυσικά, θα αναρωτιέται πότε έγινε η αποκατάστασή του. Η απάντηση είναι: ΠΟΤΕ. Το κτίριο, βρίσκεται στην ίδια και χειρότερη κατάσταση σε σχέση με το 2014.

Φυσικά, τίποτα από τα παραπάνω δεν έγινε. Αποτελεί όμως ένα μικρό δείγμα των όσων δεν κατάφερε να υλοποιήσει κατά τη διάρκεια των 5,5 χρόνων της θητείας του (τη μεγαλύτερη εδώ και πολλά χρόνια) ο Γιώργος Γκιώνης. Κι όμως, τα υποσχέθηκε.

Ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός κάποια στιγμή εκδικείται. Για να το πούμε αλλιώς, «όποιος κατουράει στη θάλασσα, θα το βρει στο αλάτι».

Καλά ξεμπερδέματα…

Πηγή